Παρασκευή 30 Μαρτίου 2007

Μεγάλο Πολιτιστικό Πρόβλημα αποκτά ο Βόλος...

Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία σε ένα απέραντο "σκυλάδικο" και υπάρχει μια γενικευμένη κρίση αξιών και κοινωνικών προτύπων σε σχέση πάντοτε με τα προηγούμενα χρόνια. Ο χαρακτηρισμός δεν αφορά μόνο τη μουσική αλλά το σύνολο των κοινωνικών μας εκδηλώσεων: τον τρόπο δηλαδή που λειτουργούμε στην καθημερινότητά μας από τα πιο απλές μας συνήθειες μέχρι και τις πιο "προχωρημένες". Στην πρώτη περίπτωση ας αναλογιστεί ο καθένας κατά πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που αναπνέουμε, που τρώμε, που δουλεύουμε, που οδηγούμε . Ας αναλογιστεί κανείς πόσο σημασία δίνει ο κάθε οδηγός στον οδηγό που βρίσκεται πίσω του για παράδειγμα. Στη δεύτερη περίπτωση αναλογιστείτε πως, πόσο και γιατί βλέπουμε τηλεόραση που πάμε και γιατί τα βράδια, γιατί και πως αγοράζουμε αυτοκίνητο ή πως αντιμετωπίζουμε την επαγγελματική επιτυχία του άλλου για αναφερθώ σε λίγα μόνο από αυτά.


Ο Βόλος από μόνος του ακολουθεί μια ιδιαίτερη πορεία πάντα με γενικό οδηγό την παραπάνω αρνητική διαπίστωση. Σκεφτείτε ότι είναι μια πόλη την οποία πάντα αγαπάμε όταν βρισκόμαστε μακριά της. Όσο ζούμε κι αναπνέουμε μέσα της μας πληγώνει. Σκεφτείτε πόσες πόλεις ξέρετε που να είναι διχοτομημένες σαν το Βόλο -όπως το Βερολίνο των περασμένων ετών! Πόσες πόλεις ξέρετε που να αποφεύγουν οι μισοί κάτοικοί της να μιλάνε με τους άλλους μισούς. Έχετε συνειδητοποιήσει ότι με ένα πληθυσμό του πολεοδομικού συγκροτήματος 125.000 κατοίκων η πόλη φαίνεται πάντα με 82.000 (αυτός είναι ο πληθυσμός του Δήμου Βόλου) σε όλες τις σχετικές λίστες που υπάρχουν στην Ελλάδα; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι εξαιτπίας αυτού (και όχι μόνο βέβαια) δεν μπορεί να ολοκληρωθεί ποτέ έγκαιρα κανένα έργο πνοής στην πόλη; Ο Περιφερειακός της πόλης του Βόλου καρκινοβατεί (μόλις σήμερα έγινε νέο ατύχημα) τη στιγμή που και το κάθε χωριό σχεδόν ανά την Ελλάδα έχει Περιφερειακό δρόμο, η νέα Πτέρυγα του Νοσοκομείου τι σαν ολοκληρώθηκε δεν έχει παραδοθει μετά από τόσα χρόνια κατασκευής, το αεροδρόμιο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, το ίδιο και ο δρόμος που πρέπει να πάρει κανείς για να πάει εκεί. Γιατι η πόλη μας έχει το Πανθεσσαλικό Στάδιο άδειο; Γιατί οι επαγγελματικές ποδοσφαιρικές ομάδες μας από 2 που είναι σήμερα αντί να γίνουνε 1 καλή και δυνατή θα γίνουν από τη νέα χρονιά 3; Γιατί η οδός Ζάχου ανεβαίνει αλλά δεν κατεβαίνει η Καραμπατζάκη; Γιατί είναι άλλος Δήμος εκεί; Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος; Είναι οι πρόσφυγες; Τότε γιατί δεν υπάρχει και Δήμος Αγίου Βασιλείου στην άλλη προσφυγική γειτονιά; Γιατί ο λόφος της Γορίτσας ανήκει κατά 75% στο Δήμο Ιωλκού και 25% στο Δήμο Πορταριάς αλλά για να πάνε οι Δημότες του εκεί διασχίζουν πρώτα το Δήμο Βόλου; Γιατί ο Σωρός ανήκει στο Δήμο Ιωλκού; Γιατί ο Δήμος Αγριάς να μην έχει κανένα δικαίωμα εκεί; Γιατι σε όλη αυτή την περιοχή ο αριθμός των αιωρούμενων σωματιδίων είναι πάνω από αυτόν που μετράται στη Νέα Υόρκη; Επιτρέπεται αυτό; Κι αν ναι που οφείλεται;

Μήπως τελικά υπάρχει λόγος για όλα αυτά; Μήπως εμείς δημιουργούμε τα γεγονότα με τη στάση μας; Μήπως παίρνουμε και αξίζουμε την απολαβή μας βάση αυτού που ψηφίζουμε; Μήπως φταίει η θάλασσα ή το κλίμα μας που μας κάνει νωχελικούς; Ή φταίνε πάντα οι άλλοι (η κεντρική εξουσία στην Αθήνα ή οι Λαρισαίοι που είναι πιο δραστήριοι); Και ερωτώ μήπως τελικά δεν θα πρέπει να είμαστε υποψήφια πόλη για τους Μεσογειακούς Αγώνες που τόσο θέλουμε; Τι επίπεδο έχουμε να δείξουμε και να εξάγουμε; Την πόλη μας που είναι ένα απέραντο και άναρχο πάρκινγκ χωρίς πεζοδρόμια; Ή το φοβερό πολιτισμό μας τη στιγμή που ο μισός περιφερειακός δρόμος είναι σκοτεινός; Ανέχεστε άλλο αυτό το δρόμο φάντασμα να μην έχει φωτισμό γύρω από το Πανθεσσαλικό Στάδιο; Πρέπει να είναι οι δύο μοναδικοί κόμβοι που έχω δει ποτέ μου (Κόμβος Φυτόκου και Μελισσατίκων) μέσα σε οικισμό που έχουν φωτεινούς σηματοδότες μέσα σε ολοσκότεινο περιβάλλον (αν έχει δει κάποιος άλλο αλλού το ίδιο ας μου το πει για να το διορθώσω). Ανέχεστε άλλο στη γενέτειρα πόλη του Βαγγέλη Παπαθανασίου να μην μπορεί να πραγματοποιηθεί πλέον ζωντανή συναυλία λόγω προβλήματος με τις άδειες λειτουργίας των καταστημάτων (και της αστυνομίας) εκτός από αυστηρά συγκεκριμένους χώρους και "καλλιτέχνες";Μήπως τελικά αξίζουμε μόνο για την Eurovision;

Φίλοι και φίλες σας γράφω όλα τα παραπάνω με αφορμή τη συναυλία των Blues Wire και του Louisiana Red η οποία μόλις έχει αναβληθεί για τους παραπάνω λόγους. (Το γιατί έρχονται στην Ελλάδα τα ανάλογα ονόματα κάθε χρόνο και γιατί δε βλέπουμε ονόματα από άλλες μουσικές σκηνές είναι άλλο θέμα και θα μας απασχολήσει σε άλλο post). Επειδή τυχαίνει να είμαι φίλος αλλά και από τους φανατικότερους της μπάντας είμαι για έναν ακόμη λόγο πληγωμένος που ο Βόλος είναι και πάλι έξω από το χάρτη τέτοιων Πανελληνίων περιοδείων. Ίσως το παρατράβηξα λιγάκι αλλά δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλύσουμε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Το γεγονός είναι ότι δεν παίρνουμε το κομμάτι της πίτας που μας αναλογεί. Και γράφω όλα αυτά γιατι πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οφείλεται καθαρά σε μας. Τουλάχιστον όμως να διαφυλάξουμε αυτό που θα μπορούσαμε να έχουμε. Κι αυτό δυστυχώς δε γίνεται στην πόλη μας που δείχνει να τα έχει με τον εαυτό της και τους κατοικους της. Πρέπει να έρθει ο καιρός να αλλάξει άυτή η νοοτροπία μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: